Over het hoofdstuk
In het eerste hoofdstuk van GELOOF DE HYPE! (bronverwijzing 8 tot en met 36, zie onder) beschrijf ik de periode vóór de punkhype van eind jaren zeventig. Hoe ontstond de hippie- en flowerpowerbeweging? Wat was de rol van ’s werelds grootste band The Beatles daarin? En hoe zat het precies met de invloed van Buddy Holly en Bob Dylan op The Beatles? Hoe ging het in ons land, waar in het Kurhaus en in Blokker legendarische concerten plaatsvonden. En waarom wandelden hippies ineens naar San Francisco en hoe zorgde Woodstock uiteindelijk voor bombastische rockacts die zoveel walging opriepen dat de weg vrij was voor punkers?
5 iconische nummers
Veel van de grote artiesten die ik beschrijf in dit hoofdstuk (o.a. The Beatles, Bob Dylan, The Rolling Stones) noemen Buddy Holly als hun grote inspiratiebron.
Not Fade Away, één van de eerste singles van The Rolling Stones, was dan ook een cover van Buddy Holly. Ze speelden het ook in het legendarische Kurhaus-concert.
The Summer Of Love, het hoogtepunt van de flowerpowerbeweging, vond in 1967 plaats in San Francisco. Dit nummer werd het anthem.
Eén Beatles-lied kiezen is bijna niet te doen. In de eerste jaren maakten ze meezingbare popnummers en daarna, mede geïnspireerd door Dylan, betekenisvolle psychedelische muziek. Zo zetten ze de deur open voor de hippietijd. Met Helter Skelter zouden ze de deur openzetten voor hardere rock.
Toen het rustiger werd in de samenleving, kwam er meer ruimte voor groots opgezette stadionrock, waarbij de show minstens zo belangrijk was als de muziek. Het perfecte voorbeeld daarvan was Queen die een aantal jaren voor de punkhype doorbrak.
Bronvermelding
8. Ik schrijf in het boek over “the day the music died”, dat slaat op 3 februari 1959: de dag dat Buddy Holly overleed. Dit prachtige nummer van Don McLean is een aandenken hieraan.
9. Ik haal een quote van Jennings aan van vlak voor Buddy Holly’s overlijden. Je leest deze quote en meer over het ongeluk op deze site van Martin Rep. Op deze plek lees je ook meer over Allsup en zijn Tommy’s Heads Up Saloon.
10. Ik benoem de invloed van Buddy Holly op The Beatles. Op de site van Aaron Krerowicz kan je daarover verder lezen.
11. Love Me Do – de eerste single van The Beatles.
12. Ik schrijf over Telstar van de Tornados. Dit instrumentale nummer werd de eerste Britse nummer één in Amerika. Eén van de bandleden was de vader van Muse-frontman Matthew Bellamy.
13. Ik beschrijf in het boek het voorval dat Willem Duys eigenhandig een stokje stak voor het optreden van The Beatles bij het Grand Gala Du Disque (destijds de naam van de Edison-uitreiking), omdat hij “hun zang gewoon niet zitten”. Bron: eigen Facebookpagina Edisons.
14. Het boek gaat over ervaringen met The Beatles in Blokker. Beleef het ook een beetje met deze EenVandaag-uitzending uit 2014.
15. Of Lennon gelijk had of niet, zijn opmerking over hun populariteit ten opzichte van Jezus was controversieel. Verder lezen hierover doe je op de website van Rolling Stone.
16. De eerste single van ‘The Stones’, Not Fade Away, was een cover van… Buddy Holly (& The Crickets). Luister hieronder het origineel en hier de cover.
17. Prachtige beelden van het eerste Stones-concert in Nederland kijk je hier bij de NOS. Hier check je de (sterk ingekorte) setlist. Waarom de show werd ingekort lees je in het boek.
18. De mening van Irma Thomas over de Stones-cover van haar Time is on My Side, zoals aangehaald in het boek, lees je in Het Grote Koffietafelboek – 20 Jaar Top 2000. Of je kijkt deze heerlijke video.
19. Ik schrijf over Londen en het Amerikaanse Time dat in 1966 een uitgave wijdt aan “London: The Swinging City”. Check hier de cover en lees (betaald) de coverstory.
20. Hier lees je wat Paul McCartneys favoriete liedje ooit is. Luister ook meteen even naar deze versie waarin hij het nummer samen zingt met Brian Wilson.
21. Ik haalde het legendarische Newport Festival aan waar Bob Dylan ternauwernood werd gered door Johnny Cash. Lees hier verder.
22. Het nummer Wanted Man benoem ik in het boek, zowel de versie van Dylan & Cash (zie onder) als de Nick Cave cover. Allebei de moeite waard.
23. De passage van Dylan over Buddy Holly in de aanvaardingsspeech voor de Nobelprijs lees je in het boek. Hier lees en luister je de hele speech. De passage over Buddy Holly zit helemaal in het begin.
24. In het boek gaat het over Dylan en dus over protestmuziek. Niets zo fijn om dan Neerlands trots Boudewijn de Groot af te stoffen en te beluisteren.
25. Ik schrijf over de koerswijziging van The Beatles in ‘Sgt. Peppers’ en daarna Magical Mystery Tour. In die laatste plaat worden ook veel hotspots uit Liverpool aangehaald, zoals Penny Lane en Strawberry Fields. Ik bundelde een zwik van die plekken op deze plek. Zo kan je op je gemakje een muziektour maken door Liverpool.
26. Vreemd en fraai Beatles-nummer van de plaat Revolver (1966). The Velvet Underground zou zeggen dat dit hun zou inspireren, wat me dan weer niks verbaast. Het is een uniek kunstwerk, overigens ook door velen verguisd.
27. Tegenwoordig heeft iedereen zijn mond vol over innovatie en startups als het over San Francisco gaat, maar in de sixties ging het nog gewoon over hippies en The Summer of Love. Check het nummer van Scott McKenzie inclusief de songtekst.
28/29. Voor Nieuwsuur werd in 2019, 50 jaar na dato, een terugblik gemaakt van Woodstock. Lees en kijk het zelf. De twee quotes die ik aanhaal in het boek komen hier vandaan.
30. Ik schrijf over dit het Holland Pop Festival, zeg maar het Nederlandse Woodstock. Het festival dat Mojo op de kaart zette en er bijna weer vanaf veegde. Enfin, dat lees je dus in het boek. Kijk deze -ietwat trage- Omroep Max-docu van Henkjan Smits, 50 jaar naar dato. Hieronder zie je een leuke en kortere terugblik van Radio Rijnmond.
31. Over de 27 Club is al zoveel geschreven dat ik het bijna niet durfde aan te halen in het boek, maar door deze bron vond ik het toch de moeite om er een (weliswaar klein) kader aan te wijden.
32. In deze video van het NTR-programma TOP2000 in de Klas wordt stilgestaan bij het nummer Blackbird.
33. Ik schrijf over de invloed van Helter Skelter op hardrock. Over ieder nummer van The Beatles kan je prima een promotieonderzoek schrijven, dus ik adviseer je niet te verliezen in alle feiten en fabels, maar deze bron is wel leuk om hierover te lezen. En hier zegt Leo Blokhuis het, dus dan is het zo.
34. Ik benoem Queen en hun geweldige livereputatie. Het concert op Live Aid kan dan natuurlijk niet ontbreken. Verlies je weer even in dat geweldige concert…
35. Hier vind je de travestieitenquote van Kiss-frontman Gene Simmons.
36. Het Amerikaanse magazine ‘PUNK’ kende enkele toonaangevende covers, die je hier vindt. De zesde op deze site is de allereerste cover, waar het in het boek over gaat.