Steeds als de wereld in brand staat, staan punk- en postpunkbands op voor de nodige duiding. Soms is dat niet meer dan een middelvinger naar ‘het systeem’, vaak is deze duiding gelaagder. GELOOF DE HYPE! is een prettige inleiding in punk en postpunk waarin je leest hoe muzikanten elkaar en ook de maatschappij weten te beïnvloeden.
GELOOF DE HYPE! vertelt het verhaal van een schipperszoon die als twaalfjarige bij toeval een optreden bijwoont van The Beatles in Hamburg. Dit, gecombineerd met zijn opa die op zijn sterfbed vertelt dat hij niet ver af stond van de dood van Buddy Holly, maakt hem bovengemiddeld geïnteresseerd in muziek. Hij volgt The Beatles op geheel eigen wijze, onder andere als ze in 1964 in Nederland optreden, en transformeert net als Fab-4 naar een hippie. Als hij zich bij Holland Pop Festival wil aanmelden als vrijwilliger, wint hij via een Amerikaanse connectie van zijn vader informatie in over Woodstock. John wordt een goede vriend en als de ik-persoon hem in de jaren zeventig in New York bezoekt, wordt hij gegrepen door het punkvirus. Drie maanden wandelt hij van shooting gallery naar CBGB en terug. Terug in Nederland wordt hij een kraker en belandt diep in de Nederlandse punkscene. De Sex Pistols in Paradiso, Rock Against Racism, een avondje Crass/de Rondos in Londen, de kroningsrellen… de ik-persoon is erbij en raakt er niet over uitgepraat.
Stopt het daarmee? Nog lang niet. De ik-persoon is klaar met het heftige punkleven, maar blijft muziek volgen en komt in Berlijn in aanraking met postpunk. Hoewel hij zelf in wat rustiger vaarwater belandt en een zoontje krijgt (die hij Nico noemt, vrij naar de zangeres die met The Velvet Underground zingt), blijven bands zoals Sonic Youth, The Cure en Joy Division hem grijpen. Als zijn maat John hoort over de Madchester-hype, springt hij direct in het vliegtuig en danst hij samen met de ik-persoon in de legendarische nachtclub Haçienda. John was ook de eerste die hem belde toen de grungehype en punkrevivial in Amerika doorbrak, terwijl hij weer in het vliegtuig sprong ten tijde van de britpop. Bij de britpoptour door Engeland was zoon Nico ook mee, die in Sheffield een nieuwe viend ontmoet: Matt.
Als de ik-persoon zich realiseert dat hij écht te oud is voor muzikale ontdekkingen, neemt Nico het stokje over, die dankzij zijn vader en Matt ook een muziekfreak wordt. Net als zijn vader, wordt hij moedeloos van de psychedelische rockmuziek, of erger: simpele popliedjes, die naar zijn smaak geen recht doen aan de tijdsgeest. Hij wordt gegrepen door de postpunkrevivial in de zeroes. Uitgebreid vertelt hij over The Strokes, Franz Ferdinand, Bloc Party en de Arctic Monkeys en zijn belevenissen met de bands. En als hij denkt dat het punklandschap wat inkakt en hij aan zijn gezinsleven kan werken, staan er rond 2018 weer een handvol Engelse garagerockbands aan de deur te rammelen, simpelweg omdat er weer behoefte aan was. Want, zo maakt het boek duidelijk, chaos in de samenleving zorgt altijd weer voor relevante (post)punkmuziek.
De wandeling door de muziekgeschiedenis is een jongensboek enerzijds, maar geeft ook een feitelijke inleiding in punk en postpunk. Het is een ode aan andersdenkenden en aan de doodnormale muziekluisteraar, die graag met vrienden en familie muziek beleeft.